Özdemir ASAF

11 Haziran 1923’te Ankara’da doğdu. 28 Ocak 1981’de İstanbul’da öldü. Asıl adı Halit Özdemir Arun.       İlk öğretiminin bir bölümünü Galatasaray Lisesi’nde yaptı.1942’de Kabataş Erkek Lisesi’nden mezun oldu. İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi ve İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsü’ndeki öğrenimini yarım bıraktı. Bir süre sigortacılıkla uğraştı. Zaman ve Tanin gazetelerinde çevirmen olarak çalıştı. 1950’de İstanbul’da Sanat Basımevi’ni kurarak yayıncılığa başladı, kendi şiir kitaplarını bastı. 1955’te Yuvarlak Masa Yayınları’nı kurdu. İlk şiirleri “Servet-i Fünun Uyanış” dergisinde yayınlandı. çeşitli dergilerle, Vatan gazetesinin sanat sayfalarında çıkan şiirleriyle tanındı. Özgün ve etkileyici bir dil kullandığı şiirlerinde “ikinci kişi” sorununu ele aldı. İkinci kişiye bağlılığını çeşitli yönlerden inceledi, kendi davranışlarını soyutlama yoluyla bir düşünce düzeyine yükselterek çözümlemeye çalıştı.

Özellikle son dönem şiirlerinde dize sayısını azaltarak duygu ve zeka pırıltılarının kaynaştığı kısa şiirler yazdı. Şiirlerinin bir bölümünde toplumla, yaşadığı çağla ve kendisiyle hesaplaşmasının buruk öfkesi gözlemlenir. Bu yaklaşımla yeni taşlama biçimleri üreterek hiciv şiirinin öğelerini ustaca kullandı. İnsan ilişkilerinin toplumsal ve bireysel düzlemlerdeki çelişkilerini “sen-ben” ikileminde yansıttı. Şiirlerinde çok sık kullandığı sevgi, ayrılık, ölüm temaları, son şiirlerinde yerlerini kaçış, umutsuzluk ve tedirginliğe bıraktı.
       

ESERLERİ

ŞİİR:
Dünya Kaçtı Gözüme (1955)
Sen Sen Sen (1956)
Bir Kapı Önünde (1957)
Yumuşaklıklar Değil (1962)
To Go To (1964, Yıldız Moran’ın İngilizce’ye çevirdiği şiirler)
Nasılsın (1970)
Çiçekleri Yemeyin (1975)
Yalnızlık Paylaşılmaz (1978)
Benden Sonra Mutluluk (1984, ölümünden sonra)

DENEME-ÖYKÜ:

Yuvarlağın Köşeleri 1 (Etika) (1961)
Yuvarlağın Köşeleri 2 (Etika) (1986)
Dün Yağmur Yağacak (Öykü) (1987)
Özdemir Asafça (Deneme) (1988)

Şiirlerinden Dizeler

“…Seni saklayacağım inan,
Yazdıklarımda,çizdiklerimde,şarkılarımda,şiirlerimde...
Sen kalacaksın,kimseler bilmeyecek,
Kimseler görmeyecek seni..
Bakacaksın benzemiyor gelen günler geçenlere
.Dalacaksın,
Bir sevgiyi anlamak ,bir ömür harcamaktır *
- HARCAYACAKSIN...”

"Ben sevmekten hiç borçlu çıkmadım."

“İyi geceler canım derdin.Gecenin iyiliğinden çok, canın olma düşüncesi yeşerir dururdu içimde…”

“Bir gün gelir,
Ben sizlere benzemeyi bırakırım..
Bir gün gelir,
Ben sizlere gitmeyi gelmeyi bırakırım..
Bir gün gelir, 
Ben sizlere duymayı düşünmeyi bırakırım…”

“Sevgisiz bir bağlılık.. 
Bu, insanı yaşa yaşaya öldüren bir yaşamda sürükler. 
Sevgiyle bağlılık.. 
Bu insanı öldüre öldüre yaşatan bir yaşamda sürdürür…”

“Tek kişilik miydi ki bu şehir, 
Sen gidince bomboş kaldı…”

“Aynı günde dört mevsime tanık olmak gibi bir şey bu. Önce özlüyor, sonra ağlıyor, akşamları küsüyor, geceleri çok seviyorum…”